برای قیصر امین پور - یه حرف نشنیده

{ برای قیصر امین پور - یه حرف نشنیده }

مردم خواسته دنیا خرده گیاهى است خشک و با آلود که از آن چراگاه دورى‏تان باید نمود . دل از آن کندن خوشتر تا به آرام رخت در آن گشادن ، و روزى یک روزه برداشتن پاکیزه‏تر تا ثروت آن را روى هم نهادن . آن که از آن بسیار برداشت به درویشى محکوم است و آن که خود را بى نیاز انگاشت با آسایش مقرون . آن را که زیور دنیا خوش نماید کورى‏اش از پى در آید . و آن که خود را شیفته دنیا دارد ، دنیا درون وى را از اندوه بینبارد ، اندوه‏ها در دانه دل او رقصان اندوهیش سرگرم کند و اندوهى نگران تا آنگاه که گلویش بگیرد و در گوشه‏اى بمیرد . رگهایش بریده اجلش رسیده نیست کردنش بر خدا آسان و افکندنش در گور به عهده برادران . و همانا مرد با ایمان به جهان به دیده عبرت مى‏نگرد ، و از آن به اندازه ضرورت مى‏خورد . و در آن سخن دنیا را به گوش ناخشنودى و دشمنى مى‏شنود . اگر گویند مالدار شد دیرى نگذرد که گویند تهیدست گردید و اگر به بودنش شاد شوند ، غمگین گردند که عمرش به سر رسید . این است حال آدمیان و آنان را نیامده است روزى که نومید شوند در آن . [نهج البلاغه]

بسم الله

وقتی جهان
                از ریشه جهنم
و آدم
        ازعدم
و سعی
             از ریشه های یأس می آید
وقتی که یک تفاوت ساده
                         در حرف
کفتار را
            به کفتر
                         تبدیل می کند
باید به بی تفاوتی واژه ها
            و واژه های بی طرفی
                      ــ مثل نان ــ
                                               دل بست.
نان را
              از هر طرف بخوانی
                                          نان است!
   «قیصر امین پور»

خدا رحمتش کنند

راوی ::: چهارشنبه 86/8/9 ::: ساعت 12:12 صبح

{ منوی اصلی }

{ آمار بازدید }

{ تا دیدار محبوب }

{ درباره خودم }

{ لوگوی وبلاگ من }

{ لینک دوستان }

{ آرشیو شده ها }

{ جستجو در وبلاگ }

{ اشتراک در خبرنامه }

{ طراح قالب }