تو از یک سیب سرخ شروع شدی.از یک درخت
از باغی که از یک بهشت جدا شده بود.
چقدر حرف...
تو از یک حرف شروع شدی.از دهان قاصدکی زیبا .قاصدکی ره گم کرده که از آن سوی یک کهکشان مهربانی آمده بود.
یک سیب و یک حرف...
چه سرمایه زیبایی داری...
چه شروعی...
یک سیب و یک حرف...
سیب را به دو نیم کردی.یک نیم به من دادی. بی قرارت شدم...
یک نیم را به دریا سپردی. چقدر رود به دنیا آورد. چقدر ماهی .چقدر قایق.
چه خوب است یک قایق سهم من و تو باشد.
چه خوب است اگر بیایی تا به سمت آوازهای بکر پارو زنان برویم.
چه خوب است اگر برای شبهای بلند من کمی خورشید بیاوری...
چه خوب است از فراسوی باران بیایی تا مرا از خوابی هزاره بیدار کنی.
آنوقت تا آخرین لحظه حیات در میان ستاره ها قدم می زنم و برایشان از تو و پایان سرخت می سرایم...

بسم الله

دیروز...

حمله موشکی شده بود به شهر...

دخترک نمیجان را با زحمت از زیر آوار بیرون کشیدند...

چهارده سال بیشتر نداشت...

پایش شکسته بود...

وقتی کمی حالش جا آمد، فریاد زد:چ...چا...چادرم....

امروز...

بعد از دو سال رفتیم سلف سرویس دانشگاه...

دکمه های مانتو رو باز کرده بود... روسریش رو برداشته بود بساط آینه و ...به راه بود...

- خانم آشپزها دارند می بینند...

-چشم هاشون رو ببندند تا نبینند...

 

بسم الله

وقتی جهان
                از ریشه جهنم
و آدم
        ازعدم
و سعی
             از ریشه های یأس می آید
  وقتی که یک تفاوت ساده
                         در حرف
کفتار را
            به کفتر
                         تبدیل می کند
باید به بی تفاوتی واژه ها
            و واژه های بی طرفی
                      ــ مثل نان ــ
                                               دل بست.
نان را 
              از هر طرف بخوانی
                                          نان است!
   «قیصر امین پور»

خدا رحمتش کنند

 

 بسم الله

 سلام

بالاخره تصمیم گرفتم بنویسم و این وبلاگ رو از مردگی نجات داده زنده کنم اماچه فایده نوشتنم نمیاد. قلمم خشکیده.

دعا کنید که بیاید.آنهایی که اصرار کردند بیشتر دعا کنند.هر چه باشد در تصمیم گیری جناب ما موثر بودند.